Zeebiologen: 'Irene begrijpt weinig van dolfijnen'

Zeebiologen menen dat Irene von Lippe-Biesterfeld de dolfijnen geen dienst heeft bewezen. De beschrijvingen in haar boek hoe zij op Hawaii met deze dieren zwom en zogenaamd telepatisch communiceerde, kloppen niet, zeggen zij.

Door Rob Ruggenberg
Prinses Irene doet met haar boek over haar telepatische contacten met dolfijnen deze dieren meer kwaad dan goed. De verhalen kloppen niet. Het is bovendien de vraag of de dolfijnen net zoveel van het contact hebben genoten als Irene zelf.

Dit zeggen Amerikaanse en Nederlandse biologen in een reactie op 'Dialoog met de natuur' dat Irene von Lippe-Biesterfeld enkele dagen geleden heeft gepubliceerd. Het boek is een bestseller en al aan de derde druk toe.

De Nederlandse zeebioloog Jaap van der Toorn, die in Amerika werkt, interpreteert de door Irene omschreven gedragingen van de dolfijnen anders dan zij zelf.

Waar Irene denkt dat de dolfijnen met haar 'communiceren' en haar zelfs 'helen', meent Van der Toorn dat de dolfijnen zich tegenover haar juist agressief en dominant hebben gedragen. Dat is bijvoorbeeld het geval wanneer ze haar recht in het gezicht poepen en piesen.

Ook de Amerikaanse onderzoekster Trisha Lamb Feuerstein gelooft weinig van de verhalen over telepathische contacten. Lamb Feuerstein heeft op Hawaii honderden uren in het water doorgebracht met dezelfde dolfijnen waarmee Irene telepatisch contact zegt te hebben gehad. De zeebiologe heeft nooit dergelijke ervaringen gehad.

Zowel zij als Van der Toorn menen dat het zogenaamde telepatisch contact met dolfijnen eigenlijk alleen bestaat in het brein van de mens. "Dat idealiseren van de mogelijkheden van dolfijnen en walvissen zien we vooral bij New-Age-aanhangers".

Beiden menen ook dat al die aandacht voor deze 'wazige verhalen' het opmerken en registreren van werkelijke bedoelingen van de dolfijn in de weg staat.

Toeristen

Commerciële ondernemingen, zoals de Dolphin Connection waar Irene mee op dolfijnentocht is gegaan, brengen de toeristen zelfs naar onderzeese grotten waar de dieren heen gaan als ze rust willen, aldus de Amerikaanse zeebiologe.